Hâkimiyet-i Milliye, Türkçede "ulusal egemenlik" anlamına gelir. Bir devletin egemenlik yetkisinin kayıtsız şartsız millete ait olduğunu ifade eden temel bir siyasi ilkedir. Bu ilke, devletin yönetiminde son sözün millete ait olduğunu, devletin gücünü milletten aldığını ve milletin iradesine uygun hareket etmek zorunda olduğunu belirtir.
Hâkimiyet-i Milliye ilkesi, aşağıdaki önemli unsurları içerir:
Egemenliğin Kaynağı: Egemenlik, Tanrısal bir kaynaktan veya bir zümreden değil, doğrudan milletten gelir. Millet, egemenlik hakkını temsilcileri aracılığıyla kullanır.
Millet İradesi: Devletin tüm kurumları, milletin iradesine uygun olarak hareket etmek zorundadır. Milletin iradesi, seçimler, referandumlar ve diğer demokratik mekanizmalar aracılığıyla ifade edilir.
Temsil: Millet, egemenlik hakkını doğrudan kullanamayacağından, seçtiği temsilciler aracılığıyla kullanır. Bu temsilciler, parlamentoyu oluşturur ve yasaları yapar.
Sorumluluk: Devlet yöneticileri, milletin temsilcileri aracılığıyla denetlenir ve hesap verir. Milletin iradesine aykırı hareket eden yöneticiler, görevden alınabilirler.
Hukukun Üstünlüğü: Hâkimiyet-i Milliye ilkesi, hukukun üstünlüğü ilkesiyle yakından ilişkilidir. Devletin tüm eylem ve işlemleri, hukuka uygun olmak zorundadır.
Hâkimiyet-i Milliye ilkesi, Türkiye Cumhuriyeti'nin temel niteliklerinden biridir ve Anayasa'da güvence altına alınmıştır. Bu ilke, demokrasinin ve milli iradenin korunması için vazgeçilmez bir unsurdur.
İlgili Kavramlar:
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page